Debat met Duivel

Een Tweede, Kleine Bezwaar van de Duivel

Terwijl ik de volgende verzen 

مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ اِلَّا لَدَيْهِ رَقٖيبٌ عَتٖيدٌ ۞ وَجَٓاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذٰلِكَ مَا كُنْتَ مِنْهُ تَحٖيدُ ۞ وَ نُفِخَ فِى الصُّورِ ذٰلِكَ يَوْمُ الْوَعٖيدِ ۞ وَ جَٓاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَٓائِقٌ وَ شَهٖيدٌ ۞ لَقَدْ كُنْتَ فٖى غَفْلَةٍ مِنْ هٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَٓاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدٖيدٌ ۞ وَ قَالَ قَرٖينُهُ هٰذَا مَا لَدَىَّ عَتٖيدٌ ۞ اَلْقِيَا فٖى جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنٖيدٍ [1]

uit soera

قٓ وَ الْقُرْاٰنِ الْمَجٖيدِ

reciteerde, zei de duivel: “Jullie geloven dat de welsprekendheid van de Koran ligt in zijn heldere en vloeiende stijl. Maar hoe springt hij dan toch in dit vers van het ene onderwerp naar het andere! Van de doodsstrijd naar de wederopstanding, van het blazen op de bazuin tot het einde van de dag des oordeels, en nadien vermeldt hij het binnentreden van de hel. Waar blijft bij deze sprongsgewijze vertelwijze dan nog de vloeiende welluidendheid van de stijl? De Koran verenigt op de meeste plaatsen zulke ver van elkaar verwijderde thema’s. Waar blijft bij een dergelijke onsamenhangende vormgeving dan nog de heldere en vloeiende stijl?”

[1] Geen enkel woord kan de mens uitspreken zonder dat er een waarnemende engel in zijn nabijheid gereed staat om dat te noteren. En dan brengt de bedwelming van de dood de waarheid met zich mee, en dat is wat je altijd hebt geprobeerd te vermijden. En er wordt op de bazuin geblazen. Dat is de Dag waarvoor is gewaarschuwd. En iedereen komt tevoorschijn, met een voortdrijver en met een getuige. En zijn metgezel, een engel, zegt: “Dit is nu wat bij mij gereed is.” [Dan zegt Allah:] “Werp iedere koppige ongelovige in de Hel”. – De Koran 50:18-24.