Het Keerpunt in het Leven van Bediuzzaman

In de jaren dat Bediuzzaman in Van verbleef, dook hij regelmatig in kranten en hield hij de ontwikkelingen in het Ottomaanse Rijk en de wereld nauwlettend in de gaten. Op een bepaalde dag schudde het nieuws dat hij las zijn hele wereld op zijn grondvesten.

In het Britse Lagerhuis had William Ewart Gladstone, toen hij de minister van Koloniën was, een toespraak gehouden die de islamitische wereld direct raakte. Hij verkondigde:

“Zolang de Koran in handen van de moslims is, kunnen wij hen niet overheersen. We moeten absoluut een manier vinden om de Koran te elimineren of de moslims ervan te weerhouden deze te volgen."

Bediuzzaman, verontwaardigd door dit nieuws, bepaalde op dat moment zijn levenslange strijd- en dienststrategie:

“Ik zal bewijzen en tonen dat de Koran een onuitblusbare en ondoofbare spirituele zon is.”

Een droom die hij in die periode had, verhelderde zijn doel nog verder. In de droom bevond hij zich met zijn moeder onder de berg Ararat toen de berg plotseling explodeerde en de brokstukken zich over de hele wereld verspreidden. Hij troostte zijn moeder met de woorden: “Wees niet bang, dit is een bevel van de Heer. Hij is zowel de alwijze als de genadevolle.”

Toen verscheen de Profeet (saw) en gaf hem het bevel: “Breng de boodschap over dat de Koran een waar wonder is.” Bediuzzaman stond plotseling op, overweldigd door de opwinding van zijn droom. Dit bevel drong diep door in zijn ziel.

Nu had hij slechts één doel voor ogen: de wonderbaarlijkheid van de Koran en zijn waarheden aan de hele wereld verkondigen en verspreiden.

Onder de last van deze intense gevoelens ontwikkelde Bediuzzaman een groot doel, een verheven zaak en een uitdagend pad. Deze missie, die zijn hele wereld omvatte, motiveerde hem tot een meer toegewijde, zorgvuldige en aandachtige inspanning. Om dit te bereiken maakte hij de Koran tot het levensprogramma. Vanaf dat moment was de Koran zijn enige leidraad en gids.