Broederschap in de Islam
Ter illustratie een leerzame gebeurtenis:
Eens had Imam Ali (ra) tijdens een strijd een ongelovige overmeesterd en op de grond geworpen. Toen hij zijn zwaard trok om hem te doden, spuugde de ongelovige op hem. Toen liet hij de ongelovige gaan, hij doodde hem niet. De ongelovige vroeg hem: “Waarom heb je mij niet gedood?” Imam Ali beantwoordde hem: “Ik wilde jou omwille van Allah doden. Echter, toen je op me spuugde, werd ik kwaad. Mijn intenties raakten bezoedeld door mijn nefsEen aspect van de ziel dat de kwaadaardige eigenschappen van een mens in zich herbergt., waardoor ik niet meer handelde omwille van Allah. Daarom heb ik je niet gedood.” Hierop zei de ongelovige: “Ik spuugde om je snel boos te maken, zodat je me zou doden. Aangezien jullie religie zo zuiver en oprecht is, is het de ware religie.”
Een andere opmerkelijke gebeurtenis:
Eens onthief een rechtvaardige opperrechter een rechter uit zijn ambt, omdat hij een teken van woede toonde toen hij het oordeel gaf om de hand van een dief af te laten hakken. Immers, de rechter had volgens de opperrechter in overeenstemming met de shariaDe islamitische wetgeving die voortkomt uit de verzen van de Kuran en de handelingen en de spreuken van profeet Muhammed (saw). en goddelijke wetten moeten oordelen zonder enige emotie van woede of medelijden. Zijn onvermogen om dit te doen toonde aan dat zijn nefsEen aspect van de ziel dat de kwaadaardige eigenschappen van een mens in zich herbergt. zijn oordeel vertroebelde, waardoor hij het vonnis niet op een volledig rechtvaardige wijze kon voltrekken.
Een betreurenswaardige sociale toestand en een verschrikkelijke kwaal van het maatschappelijke leven die het hart van de Islam laat huilen:
Het principe voor het maatschappelijke belang dat luidt “Interne conflicten opzijzetten bij de dreiging van externe vijanden” werd zelfs door de meest primitieve samenlevingen erkend en toegepast. Wat is er dan gebeurd met degenen die beweren de Islamitische gemeenschap te dienen, maar toch hun kleingeestige geschillen niet kunnen vergeten –ondanks de aanwezigheid van talloze vijanden die achter elkaar in aanvalshouding paraat staan– en zodoende de vijand de gelegenheid bieden om toe te slaan? Deze situatie is een verval, een wreedheid en een verraad aan het maatschappelijk leven van de Islamitische gemeenschap.