Dankbaarheid & Hebzucht

Net zoals de productie van brood een akker, graan, molen en oven vereist, zo ook bestaan er in de welgeordendheid van de schepping ontwikkelingsfasen die gebaseerd zijn op wijsheid. Omdat hebzuchtige individuen in hun ongeduld deze ontwikkelingsfasen niet in acht nemen en proberen over te slaan, leidt dit of tot een misstap of tot het overslaan van een fase waardoor ze hun doel niet bereiken. 

 

Welaan dan broeders die door de zorgen om het levensonderhoud zijn versuft en door de wereldse hebzucht dronken zijn geworden. Gezien de schadelijke gevolgen van hebzucht en de ellende die het met zich meebrengt, hoe kunnen jullie jezelf nog steeds vernederen op het pad van hebzucht? Hoe kunnen jullie goederen aannemen zonder te na te gaan of ze haram of halal zijn, en zoveel zaken opofferen die van belang zijn voor het leven in het hiernamaals?

 

Zelfs vanwege jullie hebzucht verwaarlozen jullie het geven van zekāt –één van de meest betekenisvolle pijlers van de Islam– terwijl het voor iedere persoon een middel is om gezegende gunsten te ontvangen en om ellende op afstand te houden. Degene die geen zekāt geeft, laat hoe dan ook zoveel goederen ter waarde van de zekāt die hij had moeten geven tussen zijn vingers door glippen. Dit zal hij of verspillen aan nutteloze zaken of het zal door rampen van hem worden afgenomen.