Dankbaarheid & Hebzucht

Als het moment van overlijden net zo vaststaand was als de zonsopkomst, zouden mensen mogelijk de eerste helft van hun leven achteloos verspillen aan zaken die geen betrekking hebben op het hiernamaals. Pas na het bereiken van dat keerpunt zouden ze plotseling worden geconfronteerd met de onvermijdelijke nadering van het sterfuur, wat angst en bezorgdheid zou veroorzaken en de problematiek rond de dood nog verder zou verergeren. Op basis van dit mysterie worden rampspoed en zelfs het sterfuur van de aarde, ook wel bekend als ‘de ondergang van de wereld’, genadig verborgen gehouden voor de mensheid en behoren ze tot de zaken van ghayb.

Levensonderhoud, dat na het leven het grootste geschenk is onder de zegeningen, dient als het rijkste middel voor dankbaarheid en lof, en is de meest alomvattende bron die mensen leidt tot dienstbaarheid, smeekbeden en gebeden. Op het eerste gezicht lijkt het onzeker te worden verleend, alsof het afhankelijk is van toeval. In werkelijkheid houdt dit te allen tijde de deur open voor het zoeken van toevlucht bij Razzāq-i Kerim en het vragen om levensonderhoud via gebeden, smeekbeden, lofprijzingen en dankbetuigingen.

Als het levensonderhoud dat een persoon zou verkrijgen daarentegen van tevoren bekend was geweest, zouden mensen dankbare smeekbeden en nederige dienstbaarheid voor het levensonderhoud niet meer verrichten.