De Samenhang van de Goddelijke Liefde en de Dood

Inderdaad heeft Erhamurrāhimīn, indien men dat zo mag zeggen, tegelijkertijd met dit heilige genot, ten aanzien van Zijn barmhartigheid en in het kader van Zijn macht, een eindeloos heilige tevredenheid en een grenzeloos heilige trots die vanuit de tevredenheden en volmaaktheden van Zijn schepselen voortkomen, welke via de ontplooiing van hun bekwaamheden en vanuit het in bestaan treden en het bereiken van hun volmaaktheid tot stand komen. Deze eindeloos heilige tevredenheid en deze grenzeloos heilige trots vereisen op een grenzeloze wijze oneindige handelingen.

 

Bovendien vereisen deze oneindige handelingen oneindige veranderingen, wijzigingen, gedaanteverwisselingen en vernietigingen. En deze oneindige veranderingen en wijzigingen vereisen een ontbinding, een ondergang, een vernietiging en een dood.

 

Ooit kwamen mij de verklaringen met betrekking tot de doelstellingen van de schepselen, die door de filosofie werden getoond, heel onbeduidend over. Op grond daarvan werd mij toen ook duidelijk dat deze filosofie tot een futiliteit leidt. Om die reden vervallen de vooruitstrevende filosofen ofwel tot de dwaalwegen van natuurfilosofie, ofwel worden zij sofisten, ofwel verloochenen zij de wil en de kennis van de Schepper, ofwel beweren zij dat de Schepper verplicht is om het bestaan Zelf tot stand te brengen.