De Wederopstanding

En is het überhaupt mogelijk dat Hij – Die ieder schepsel, ook al is het zo klein als een zaadje, met taken belast zo groot als een boom, met wijsheden verrijkt zo talrijk als zijn bloemen en van nuttigheden voorziet zo overvloedig als zijn vruchten– aan al deze taken, wijsheden en nuttigheden slechts een doel zou stellen dat zich beperkt tot deze wereld? Of dat Hij de onbeduidende wereldse levensduur ervan als enig doel zou stellen; aldus dat Hij de hele schepping niet als zaadjes zou laten dienen voor ālem-i māna en niet als een akker zou laten functioneren voor het hiernamaals, waardoor ze hun ware en waardige doeleinde niet zouden vervullen? Of zelfs dat Hij dergelijke belangrijke activiteiten doelloos, zinloos en onnodig zou laten blijken; dus dat Hij de blik van de hele schepping niet op ālem-i mānā en het hiernamaals zou richten, waardoor deze activiteiten hun werkelijke doelen niet zouden bereiken en hun ware vruchten niet zouden afwerpen?

Inderdaad, is het überhaupt mogelijk dat Hij door het ware doeleinde van de schepping niet te vervullen Zichzelf tegenstrijdig zou karakteriseren met Zijn attributen als de Alwijze, de Vrijgevige, de Rechtvaardige en de Genadevolle, en daarmee de waarheden van het gehele universum zou loochenen, de getuigenissen van al het bestaande zou terugwijzen en de bewijzen van al Zijn kunstwerken ongeldig zou maken, terwijl deze juist Zijn wijsheid, vrijgevigheid, rechtvaardigheid en genade bewijzen? Nee, dat is absoluut ondenkbaar!