Smeekbedes van Yunus en Eyyūb (a.s)

“Broeder, die honderd pijnlijke verstreken dagen gelden nu als honderd gelukzalige dagen. Klaag niet door eraan te denken; kijk erop terug en wees dankbaar. Wat de aankomende dagen betreft, aangezien ze nog niet zijn aangebroken, dien jij je toevlucht te nemen tot de genade van jouw Heer Die Rahmānur-Rahim is. Begin niet al met huilen nog voordat tegenspoed jou is overkomen. Wees niet bang voor hetgeen dat niet bestaat en geef non-existentie geen kleur van het bestaan. Denk aan dit uur; jouw duldkracht zal hiervoor toereikend zijn. Handel niet zoals een dwaze commandant die in de volgende situatie verkeert:

De commandant confronteert met zijn leger de vijand. Hoewel de linkervleugel van het vijandelijke leger zich bij de rechtervleugel van zijn leger aansluit, hetgeen voor hem een nieuwe kracht betekent, en hoewel er tegenover de linkervleugel van zijn leger geen vijand te bekennen is, begint hij zijn centrale krachten naar links en rechts te dirigeren, waardoor hij het centrum verzwakt en de vijand vervolgens met een minieme inspanning zijn machtscentrum verwoest.”

Ik zei: “Broeder, gedraag je niet zoals hij. Besteed al je duldkracht aan dit moment. Denk aan de genade van Allah en de beloningen in het hiernamaals en besef dat jouw vergankelijke en kortstondige leven omgezet zal worden in een langdurig en eeuwig leven. Wees dankbaar in plaats van zo bitter te klagen.” Hierop werd hij volledig opgelucht en zei: “Elhamdulillāh, mijn ziekte is tienmaal verlicht.”