Smeekbedes van Yunus en Eyyūb (a.s)

Eyyūb (as) verrichte zijn smeekbede niet om zijn eigen gemakzucht, maar om zijn dienaarschap te kunnen voortzetten. Pas wanneer de ziekte zijn zikr die hij met zijn tong uitsprak en zijn bezinning in het hart aantastte, smeekte hij om genezing. Zo ook dienen wij die smeekbede in eerste instantie te verrichten voor een genezing van onze spirituele wonden die uit zonden voortkomen. Wanneer fysieke ziektes onze dienaarschap belemmeren, behoren wij onze toevlucht bij Allah te zoeken. Wij dienen dit echter niet op een klagende of een aanklagende manier, maar op een nederige en toevluchtzoekende manier te doen.

Aangezien wij tevreden zijn over Zijn rubūbiyya, dienen wij eveneens tevreden te zijn met hetgeen Hij op basis daarvan aan ons schenkt. Het klagen door Zijn bepaling te bekritiseren geldt als een bezwaar tegen Zijn genade en een protest tegen qàder. Hij die qàder bekritiseert, stoot zijn hoofd als ware tegen een aambeeld. Wie tegen Zijn genade bezwaar maakt, sluit zichzelf daarvan uit. Inderdaad, net zoals het proberen om wraak te nemen met een gebroken hand de breuk zal verergeren, zo eveneens zal de getroffene zijn tegenspoed verdubbelen indien hij zich daartegenover met bezwaren, klachten en zorgen opstelt.