Versluiering in de Islam

In een verhandeling van de Risale-i Nur wordt verkondigd dat een verstandige man zijn liefde en genegenheid voor zijn echtgenote niet zal baseren op haar vergankelijke uiterlijke schoonheid, die slechts vijf tot tien jaar aanhoudt. Veeleer dient hij zijn liefde te baseren op haar shefqaLiefde die onvoorwaardelijk wordt gekoesterd, zoals die van een moeder jegens haar kind. en haar elegante vrouwelijke innerlijk, die de mooiste en meest duurzame schoonheid van een vrouw vertegenwoordigen. Zodoende zal zijn liefde voor haar tijdens haar oudere jaren blijven bestaan. Zij is immers geen tijdelijke partner die alleen bedoeld is voor deze wereld, maar ook een eeuwige en liefelijke levenspartner in het eeuwige leven. Daarom zouden ze elkaar met meer respect en mededogen moeten liefhebben naarmate ze ouder worden. Wat betreft het gezinsleven onder het mom van zogenaamde moderne beschaving, het wordt fundamenteel verwoest doordat het na een tijdelijke en oppervlakkige verbintenis aan eeuwige scheiding wordt blootgesteld.

In een andere deel van de Risale-i Nur is het volgende verkondigd:

Gelukzalig is de man die zijn vrome vrouw navolgt en vroom wordt om zijn eeuwige levenspartner niet te verliezen. Gelukzalig is de vrouw die waarde hecht aan de godsdienstigheid van haar man. Teneinde haar eeuwige vriend niet kwijt te raken, wordt zij ook een praktiserende moslim. Zodoende verdient hij gelukzaligheid zowel in deze wereld als in het hiernamaals. Wee aan de man die de losbandigheid van zijn vrouw navolgt, haar niet corrigeert en zelf belandt in die zonde. Wee aan de vrouw die de zonden van haar man ziet, en hem daarin op een andere wijze navolgt. Wee aan de dwaze partners die elkaar helpen om in het hellevuur te belanden door elkaar aan te moedigen tot onderwerping aan ongeoorloofde handelingen onder de noemer van moderne beschaving.