Bezuiniging in de Islam

Eens had ik op grote schaal de ernstige gevolgen en nadelen van verspilling waargenomen, zoals hieronder beschreven:

Negen jaar geleden bezocht ik een gezegende stad. Het was winter, waardoor ik niet kon getuigen van de welvaartsbronnen van die stad. De moefti van die plaats, moge Allah hem genadig zijn, herhaalde een paar keer tegen mij: “Ons volk is arm.” Deze uitspraak wekte medelijden bij mij op, en gedurende vijf à zes jaar bleef ik dat stadsvolk diep medelijden tonen.

Acht jaar later bezocht ik opnieuw die stad. Daar aanschouwde ik de tuinen en herinnerde ik me de uitspraak van de inmiddels overleden moefti. Ik was versteld en zei tegen mezelf: “FasubhānAllāhO Feilloze Allah; een uitdrukking die wordt gebruikt wanneer wanneer men verbaasd raakt over iets., de oogst van deze tuinen zou gemakkelijk in de behoeften van de stad moeten kunnen voorzien. De bewoners van deze stad zouden bijzonder welvarend moeten zijn.”

Uit deze gebeurtenis, die mij tot de waarheid leidt, begreep ik dat de overvloed in dat dorp opgeheven was vanwege verspilling. Dit verklaarde waarom de moefti zei dat hun volk arm was, ondanks de aanwezigheid van zulke grote welvaartsbronnen.