Dankbaarheid & Hebzucht

Het achteraanzicht

 

Dit verwijst naar de mensen die ter wereld komen. Wanneer we het vanuit een filosofisch perspectief bekijken, ontbreken de antwoorden op de vragen “Waar komen deze mensen vandaan, waar gaan ze naartoe, en waarom zijn ze eigenlijk naar de wereld gekomen?” Dit veroorzaakt ongetwijfeld innerlijke kwelling, omdat de mens vanuit een filosofisch perspectief geen bevredigende antwoorden op deze vragen kan vinden. 

 

Echter, wanner we door de bril van īmān kijken, wordt het duidelijk dat mensen door Sultān-i Ezèlī naar deze wereld zijn gezonden als waarnemers om Zijn buitengewone en verbazingwekkende wonderen in het universum te aanschouwen en te overdenken. Na het verkrijgen van kennis over de waarde en pracht van deze wonderen en na het begrijpen van hoe deze de grootsheid van Sultān-i Ezèlī aantonen, zullen ze naar Hem terugkeren. Dit inzicht, verkregen door hun īmān, leidt ertoe dat gelovigen Elhamdulillāh uitspreken voor hun īmān.

 

Het kunnen uiten van dankbaarheid door Elhamdulillāh uit te spreken voor de īmān, die als gunst deze duisternissen verlicht, is op zichzelf ook een gunst en verdient eveneens dankbaarheid. Deze tweede dankbaarheid leidt tot een derde, en zo verder. Zo wekt één dankbetuiging meerdere dankbetuigingen op, wat leidt tot een oneindige keten van dankbaarheid.