De Profeetschap van Muhammed (saw)

Dit lijkt oppervlakkig beschouwd een herhaling, doch wat betekenis betreft heeft ieder vers veel betekenissen, vele vormen van nuttig gebruik, vele aspecten en vele gelaagdheden. Op ieder niveau wordt het met een andere betekenis, met een andere zingeving en ten behoeve van andere doeleinden aangeduid. 

 

Wat de beknoptheid van sommige onderwerpen met betrekking tot het bestaan betreft, deze heeft een wonderbaarlijk aspect van de Koran aangaande zijn leiding. Dit is geen aanzet voor een vorm van kritiek, zoals de ongelovigen beweren, en eveneens geen enkele reden om daarin een fout of een vergissing te bespeuren.

 

Indien er wordt gesteld: “Waarom spreekt de Koran niet over het bestaan zoals de filosofie dat doet? Hij behandelt menig onderwerp slechts kort. Andere thema’s behandelt hij op een eenvoudige wijze alsof hij daarmee de algemene opvattingen erover tegemoet wil komen, de gevoelens van de meerderheid niet wil kwetsen en de gedachten van de ondeskundige bevolking niet lang wil belasten en bezwaren.”

 

Het antwoord: omdat de filosofie is afgeweken van het waarheidspad. Bovendien heeft men uiteraard uit de voorgaande lessen en verhandelingen kunnen concluderen dat de Koran over het universum spreekt om kennis te geven aangaande de essentie, de eigenschappen en de namen van Allah. Dat wil zeggen dat hij de betekenis van dit boek (het universum) beschrijft, opdat kennis over de Schepper wordt verschaft. Dus, de Koran beschrijft het bestaan niet voor het bestaan zelf, maar teneinde hun Schepper aan de mens en de djinns bekend te maken. Tevens spreekt hij iedereen aan. En wat de kennis van de filosofie betreft, zij beschrijft het bestaan voor het bestaan zelf en spreekt in het bijzonder de wetenschappers aan.