Condoleance bij het Overlijden van een Kind

Mijn eerbiedwaardige broeder! Gelovigen die zoals jij hun kind hebben verloren, dienen als volgt te denken: 

Dit kind is onschuldig en zijn Schepper is genadevol en vrijgevig. Hij heeft hem, in plaats van mijn gebrekkige voorzorgen en tederheid, Zijn volmaakte genade en barmhartigheid geschonken en hem tot Zich genomen. Hij heeft hem uit een ellendig, rampzalig, lastig tranendal gehaald en naar een tuin in Zijn paradijs geleid. Hoe gelukkig is dit kind dan toch! Wie weet wat er van hem was geworden als hij op deze wereld was gebleven. Daarom heb ik geen medelijden met hem, want ik weet dat hij gelukkig is.

Wat mijn eigen voordeel hieruit betreft, zelfs dan heb ik geen medelijden met mezelf, noch raak ik diep bedroefd. Indien hij op deze wereld was gebleven, dan zou hij mij tien jaar lang een vergankelijke kinderliefde vermengd met ellendige zorgen hebben geschonken. Indien hij een rechtschapen persoon was geworden en in zijn leven succesvol was geweest, dan zou hij mij waarschijnlijk hebben geholpen. Maar met zijn overlijden wordt hij voor mij een bemiddelaar voor een bron van kinderliefde in het eeuwige paradijs en voor een eeuwigdurende gelukzaligheid. Inderdaad, iemand die een twijfelachtig huidig voordeel verliest en in ruil daarvoor duizend uitgestelde maar gegarandeerde voordelen krijgt, zal geen verdriet tonen en niet wanhopig jammeren.