De Eenheid van Allah in het Licht van Ism-i Azam

De andere broeder vertrouwde niet op zichzelf, hij besefte dat hij zwak en krachteloos was. Dus stelde hij zichzelf in verbinding met de sultan en werd hij bij zijn soldaten ingedeeld. En door middel van deze verbinding werd een geweldig groot leger zijn ruggensteun. En met een dergelijk steunpunt in de rug en met de ondersteuning van de sultan, kon hij de kracht van het leger met zichzelf verenigen en zich vanuit deze kracht in de strijd werpen. En toen hij binnen het verslagen vijandelijke leger van de sjah een hoge maarschalk ontmoette, zei hij in naam van zijn eigen sultan tegen hem: “Ik neem je gevangen! Volg mij!” En vervolgens nam hij hem gevangen en leverde hij hem uit.

Het geheim en de waarheid die aan deze situatie ten grondslag liggen, zijn het volgende:

Aangezien de eerste, eigenwijze man zijn uitrusting en zijn bewapening in overeenstemming met zijn eigen kracht zelf diende te dragen, kon hij zeer weinig werk verrichten. Daarentegen behoefde de dienaar van de sultan zijn eigen krachtbronnen niet zelf te dragen, veeleer werden deze handelingen door het leger en door de sultan uitgevoerd. Zoals men met een kleine draad zijn ontvanger aan een telegraaf- en telefoonlijn verbindt, ook zo verbond hij zichzelf aan die grenzeloze kracht via deze verbinding.

وَلِلّٰهِ الْمَثَلُ الْاَعْلٰى