De Korte Woorden

Voorwaar, Degene Die de nacht naar de dag, de winter naar de zomer en de wereld naar het hiernamaals net zo gemakkelijk als de pagina’s van een boek omslaat, bewerkt en verandert, kan enkel en alleen Degene zijn Die de ware Eigenaar, Beheerder en Geliefde van de schepping is en Die het waard is om als enige aanbeden te worden. Dit alles bewijst dat er een absoluut Almachtige bestaat Die over alles heerst. 

 

Inderdaad, de mens –die uiterst machteloos, zwak en behoeftig is en die door de onzekerheid van de toekomst wordt geteisterd en met vele gebeurtenissen wordt geconfronteerd– bevestigt de spreuk van Ibrahim (as)

لَٓا اُحِبُّ الْاٰفِلٖينَ

en zoekt zijn toevlucht tot Mabud-i Lam yèzèl, Mahbūb-i Lā yèzāl door het ishā-gebed te verrichten. Hij wendt zich in deze vergankelijke, duistere wereld en in dit kortstondige leven tot Baqī-i Sermedī en smeekt bij Hem om verlichting voor zijn onzekere toekomst. Tijdens het gebed –hetgeen een gesprek met de Eeuwige inhoudt en de vruchten van een eeuwig leven oplevert– verlangt hij naar de genadevolle gratie en de verlichte leiding van Rahmānur-Rahim om zijn wereld en toekomst te verlichten en om genezing te vinden voor de wonden die ontstaan door de scheiding van zijn geliefden en de teloorgang van de schepselen.