De Miradj (De Hemelreis van de Profeet)

Aangezien er in de hemelse werelden verschillende structuren bestaan en in uiteenlopende toestanden diverse wetten tot uiting komen, volgt daaruit dat ook de hemelen waaruit deze wetten voortkomen, veelvormig en van verschillende aard zijn.

Zoals de mens – naast zijn lichaam – ook beschikt over immateriële dimensies zoals verstand, hart, ziel, verbeelding en geheugen, zo zijn er in de kosmos – die ook wel wordt aangeduid als de grote mens – en in het universum, waarvan de mens de vrucht is, ongetwijfeld ook andere werelden dan alleen de stoffelijke. Bovendien heeft iedere wereld – van de aarde tot aan het paradijs – zijn eigen hemel.

Wat betreft de engelen zeggen wij het volgende: hoewel de aarde, vergeleken met andere planeten, van middelmatige grootte is en ten opzichte van de hemellichamen klein en grof lijkt, komt juist hier – in ontelbare vormen – het meest kostbare en lichtvolle verschijnsel van het bestaan voor, namelijk leven en bewustzijn. Het is dan ook volkomen aannemelijk dat de sterren, die als schitterende en majestueuze paleizen dienen, en de hemelen, die als oceanen van sterren fungeren waarin zij als het ware varen, de verblijfplaatsen zijn van bewuste en levende wezens – talloze engelen en geestelijke wezens van uiteenlopende aard en soort.

Aangezien in mijn exegese Ishārāt al-Iʿjāz, aan de hand van het vers

ثُمَّ اسْتَوٰىۤ اِلَى السَّمَاۤءِ فَسَوّٰيهُنَّ سَبْعَ سَمٰوَاتٍ

op zeer duidelijke wijze is bewezen dat de hemelen niet alleen bestaan, maar ook meervoudig zijn, en aangezien wij in het Negenentwintigste Woord het bestaan van de engelen met dezelfde zekerheid hebben bewezen als de stelling “twee maal twee is vier”, volstaan we hier met deze korte verwijzing.

Kortom, verstand en wijsheid vereisen dat er zeven verschillende lagen van de hemel bestaan, elk met een eigen vorm en toestand. Deze lagen strekken zich uit van de Melkweg – opgebouwd uit ether, een subtiele materie die de drager is van stromende krachten zoals elektriciteit, licht, warmte en aantrekking, en die – zoals vermeld wordt in de hadith اَلسَّمَاۤءُ مَوْجٌ مَكْفُوفٌ – op een passende manier is geschapen om planeten en sterren te laten bewegen – tot aan de dichtstbijzijnde planeet. Elke laag fungeert als het ‘dak’ van een afzonderlijke wereld: van de aardse wereld tot aan ālem-i berzakh, van de wereld van ālem-i misāl tot aan het hiernamaals.