De Miradj (De Hemelreis van de Profeet)

Wellicht komt ook de volgende gedachte bij je op, o ongelovige: “Zelfs een vliegtuig kan met grote moeite slechts tientallen kilometers hoogte bereiken. Hoe kan een mens dan, met zijn lichaam, in slechts enkele minuten een afstand van duizenden jaren afleggen en ook nog terugkeren?”

Wij antwoorden hierop: volgens de wetenschap legt een massief hemellichaam als de aarde – door haar jaarlijkse omwenteling om de zon – binnen één minuut een afstand van ongeveer 30.000 kilometer af. In de loop van een jaar doorkruist zij ruim 900 miljoen kilometer. Zou de Majesteitelijke Almachtige, Die deze precieze en regelmatige beweging aan haar verleent en haar als een steentje in een slinger laat draaien, dan niet in staat zijn om een mens naar de Arsh te brengen?

Zou de goddelijke wijsheid – die door de wet van de Heer, zwaartekracht, de zware aarde als een mewlewī rond haar as en om haar baan laat draaien – dan niet ook in staat zijn om een mens met zijn lichaam, door de aantrekkingskracht van goddelijke barmhartigheid en de liefde voor de Eeuwige Zon, met de snelheid van het licht op te voeren naar de Troon van de Barmhartige?

Wellicht komt ook de volgende gedachte bij je op: “Goed, stel dat het mogelijk is om op te stijgen. Maar waarom zou iemand zo’n reis maken? Wat zou daar het nut van zijn? Was het niet voldoende geweest als hij, net als sommige ewliyā’s, alleen met zijn ziel en hart had gereisd?”

Wij antwoorden hierop: de Majesteitelijke Schepper wilde Zijn uitverkorene zowel de wonderlijke tekenen van Zijn materiële als spirituele werelden laten aanschouwen, hem de oorsprongen en bronnen van de schepping tonen en hem ook de gevolgen van menselijke daden in het hiernamaals laten zien. Daarom is het noodzakelijk dat hij deze reis tot aan de Arsh maakte met zijn ogen – die als sleutels dienen tot de zichtbare werelden – en met zijn oren, waarmee hij de tekenen van de hoorbare werelden kon waarnemen. Het is dan ook volkomen in overeenstemming met verstand en wijsheid dat hij deze verheven reis niet alleen met zijn ziel, maar ook met zijn gezegende lichaam heeft ondernomen, aangezien het lichaam een werktuig is van de ziel en haar in staat stelt talloze taken te verrichten.

Zoals de goddelijke wijsheid vereist dat de ziel in het Paradijs vergezeld wordt door het lichaam – omdat het lichaam de bron is van talloze vormen van aanbidding, verrukking en beproeving – zo vereist diezelfde wijsheid dat het gezegende lichaam van de Profeet (saw) hem vergezelde tijdens zijn opstijging tot aan Sidrat al-Muntahā, de uiterste grens van het Paradijs.