De Miradj (De Hemelreis van de Profeet)

Tweede vraag: wat is de ware aard van de MiradjDe hemelreis van de profeet Muhammed (saw).?

Antwoord: de MiradjDe hemelreis van de profeet Muhammed (saw). is de spirituele reis van de Profeet Muhammed (saw) door de verschillende graden van volmaaktheid.

Allah wilde hem met deze buitengewone reis verheffen tot:

- het verzamelpunt van alle menselijke volmaaktheid,

- het middelpunt van de verschijningen van Zijn Namen,

- de vertegenwoordiger van alle lagen van de schepping,

- de boodschapper van Zijn goddelijke heerschappij,

- de verkondiger van Zijn welbehagen,

- en de ontdekker van het mysterie achter het universum.

Om hem tot deze verheven positie te brengen, liet Allah hem, als Zijn uitverkoren dienaar, in elke hemelse sfeer de volmaakte manifestaties aanschouwen van Zijn heerschappij, bestuur en ordening. Deze manifestaties, die op aarde slechts in beperkte mate zichtbaar zijn als afspiegelingen van Zijn verschillende Namen en Eigenschappen, werden hem in de hemelen in hun volheid getoond.

Daarom liet Allah hem, gezeten op de BurāqDe eerste van de vier spirituele vervoermiddelen die de profeet besteeg tijdens de mirādjDe hemelreis van de profeet Muhammed (saw).., met de snelheid van de bliksem door de hemelen reizen. In elke sfeer toonde Hij hem de tekenen van Zijn macht en bestuur, bracht hem samen met de profeten die daar verbleven, en voerde hem uiteindelijk tot aan de verheven rang van Qāb-i QawseynHet spirituele niveau dat omschreven wordt tussen imkān (al het geschapene) en wudjūbDe noodzakelijkheid; verwijst naar het Wezen, de Eigenschappen en de Namen van Allah, Die noodzakelijk bestaan. (de essentie, de attributen en de namen van Allah)., waar hij, als de volmaakte weerspiegeling van ehadiyyaDe eenheid van Allah die zich in elk afzonderlijk bestaan manifesteert., werd vereerd met een directe openbaring van het Woord van Allah en met de aanschouwing van Hemzelf.

Wij zullen deze verheven waarheid dichterbij brengen met behulp van twee vergelijkingen die als een verrekijker dienen.

Eerste vergelijking: zoals uitgelegd in het Vierentwintigste Woord, draagt een sultan in de verschillende afdelingen van zijn regering uiteenlopende titels en namen. Zo wordt hij binnen justitie aangeduid als ‘de rechtvaardige rechter’, binnen het burgerlijk bestuur als sultan, binnen het leger als opperbevelhebber, en binnen de religieuze instellingen als kalief – en zo verder. In elke afdeling heeft hij een symbolische troon – een positie of zetel die zijn gezag daar vertegenwoordigt.

Deze ene sultan kan binnen zijn rijk en de verschillende niveaus van zijn regering wel duizend namen en titels dragen. Het is alsof hij duizend troonzetels bezit die in elkaar overlopen en met elkaar verbonden zijn. Hoewel hij lichamelijk niet overal aanwezig is, lijkt hij via communicatiemiddelen zoals de telefoon in elke afdeling aanwezig te zijn en volledig op de hoogte van wat daar gebeurt. In elke situatie manifesteert hij zich via zijn wetten, zijn orde en zijn vertegenwoordigers, en blijft hij voortdurend actief. In elke omstandigheid oefent hij – achter de schermen – bestuur uit met zijn kennis, gezag en macht. Bovendien heeft elke afdeling haar eigen bestuurscentrum en administratief domein, met regels, besluiten en verantwoordelijkheden die van elkaar verschillen.