De Ramadan

Het zevende punt

 

Eén van de vele wijsheden achter het vasten tijdens de maand Ramadan met betrekking tot de verdiensten van de mensen die naar deze wereld zijn gekomen om te verbouwen en handelen voor het hiernamaals, is het volgende: 

 

In de gezegende maand Ramadan resulteren goede daden niet slechts in één beloning, maar in duizend beloningen voor het hiernamaals. Zoals het in een hadith wordt verkondigd, levert iedere letter van de Koran tien beloningen en tien vruchten van het paradijs op. In de gezegende maand Ramadan is dat aantal niet tien, maar duizend. En sommige letters zoals die van ‘Ayet-ul kursi’, leveren duizenden vruchten op. Op vrijdagen tijdens de Ramadan wordt dat aantal zelfs nog groter, en in Leyletul-Qadr loopt het uiteindelijk op tot dertigduizend. De Koran, waarvan elke letter dertigduizend eeuwige vruchten oplevert, lijkt op een Tūbā-boom die in de gezegende maand Ramadan miljoenen eeuwige vruchten laat verdienen voor de gelovigen. Kom en aanschouw nu deze zegenrijke en eeuwig profijtelijke handel! Denk na en besef welke grote verliezen degenen lijden die de waarde van de letters van de Koran onderschatten!

 

Inderdaad, de gezegende maand Ramadan fungeert als het ware als een buitengewoon winstgevende handelsmarkt voor het hiernamaals. Tevens dient ze als een uiterst vruchtbare akker voor de oogst in het hiernamaals. Ze is als een voorjaarsregen voor het groeien en bloeien van al onze daden, en geldt als een schitterend en gezegend feest waarin mensen met een voorbijtrekkende parade hun dienaarschap aan Allah tonen. 

 

Aangezien dit eenmaal zo is, is het vasten aan de mens opgedragen om niet tot nutteloze en zelfzuchtige begeertes en niet in godvergetelheid tot dierlijke behoeftes als eten en drinken terug te vallen. En aangezien de mens zich als het ware tijdelijk ontdoet van zijn dierlijke aard, een engelachtige houding aanneemt en handel drijft voor het hiernamaals, laat hij tijdelijk wereldse behoeften achter zich. Zodoende neemt hij de gedaante aan van een mens die voor het hiernamaals leeft. Dankzij het vasten fungeert hij als een soort spiegel voor Samediyya, omdat hij tijdelijk afstand neemt van zijn aardse behoeften.