De Wederopstanding

Het tiende aspect

Kom, vandaag is het lentefeest![1] Er gaat een verandering plaatsvinden en wonderbaarlijke verschijnselen zullen zich voordoen. Laten we op deze prachtige lentedag een wandeling maken in de groene vallei, versierd met wonderschone bloemen. Kijk eens, het volk komt ook deze kant op. En kijk, er geschiedt een wonder. Alle gebouwen worden vernield en plotseling in nieuwe vormen herbouwd. Deze eens verlaten vallei is veranderd in een levendige stad. Net zoals de scènes op een bioscoopdoek veranderen, verschijnt er elk uur een andere wereld en krijgt deze vallei steeds een andere gedaante. Let goed op en zie de volmaakte ordening in al deze zeer verwarrende, snel wisselende, talrijke en ware beelden, waardoor alles precies op zijn plek valt. Inderdaad, zelfs de scènes op een bioscoopdoek kunnen niet zo welgeordend zijn als dit, noch kunnen miljoenen getalenteerde tovenaars deze kunstwerken tot stand brengen. Dus de heerser, die zich voorlopig hier niet aan ons vertoont, verricht verbazingwekkende wonderen.

O jij dwaze! Je vraagt je af: “Hoe zal dit grote land worden vernietigd en vervolgens ergens anders worden herbouwd?”

Waarlijk, je ziet dat in dit land elk uur talrijke veranderingen plaatsvinden die jouw verstand te boven gaan. Ze dienen als een voorbeeld van de verandering van dit grote land zelf. Uit dergelijke veranderingen in dit land kan worden afgeleid dat achter dit vlotte samenstelling en ontbinding, vormgeving en vernietiging een ander doel wordt nagestreefd. Het is alsof er voor een handeling die slechts één uur duurt, wordt geïnvesteerd alsof deze tien jaar zal duren. Dit toont aan dat deze handelingen op zichzelf geen einddoel zijn, maar slechts voorbeelden. Bovendien verricht de heerser al deze activiteiten op een wonderlijke wijze, zodat de beelden van deze handelingen worden opgenomen en de resultaten ervan worden geregistreerd, net zoals alles dat in het beproevingsoord gebeurde werd opgenomen en geregistreerd.

[1] In 'de negende waarheid' vind je waar dit aspect op zinspeelt. Bijvoorbeeld, de dag van het lentefeest symboliseert het lenteseizoen en de groene vallei vol met bloemen staat symbool voor het aardoppervlak in de lente. De wisselingen van de scènes op het bioscoopdoek vormen een verwijzing naar alle soorten creaties die in de lente en zomer verschijnen, en naar de voeding van dieren en mensen. Deze worden door Sāni-i Qadir-i zul-Djelāl, Fatir-i Hakim-i zul-Djemāl vanaf het begin van de lente tot aan het einde van de zomer in volmaakte ordening veranderd, in volmaakte barmhartigheid vernieuwd en achtereenvolgend tot stand gebracht.