Geloofswaarheden: Verkenningen & Reflecties

O Europa, die fungeert als de nafs-i emmāra van de mensheid! Kijk naar het volgende voorbeeld en besef waar je de mensheid naartoe hebt geleid:

Stel je voor dat er twee wegen voor ons liggen, en we kiezen er één om te volgen. Bij elke stap die we zetten, treffen we hopeloze en machteloze mensen aan. We zien dat tirannen hen aanvallen, hun bezittingen in beslag nemen, hun huizen vernielen. Soms verwonden ze hen ook. Ze verkeren in een dermate meelijwekkende toestand dat zelfs de hemelen ervoor huilen. Overal waar we kijken, zien we deze treurige situatie. De geluiden die op die weg gehoord worden, zijn het tumult van kwaaddoeners en de tranen van slachtoffers. Als gevolg daarvan is deze weg omsloten met rouw. Omdat de mens, vanwege zijn menselijkheid, mededogen voelt voor het lijden van zijn medemensen, wordt hij geconfronteerd met eindeloos leed. Het geweten kan echter zoveel leed niet verdragen. Daarom wordt degene die zich op die weg bevindt, gedwongen om een keuze te maken tussen twee opties. Ofwel moet hij afstand doen van zijn menselijkheid, onbeperkte wreedheden accepteren en doorgaan met een hart dat, zolang hijzelf veilig is, niet geraakt wordt door het lijden van de rest van de mensheid. Ofwel moet hij de eisen van zijn hart en verstand onderdrukken.

O Europa, die het christendom heeft verworpen en zich heeft laten verleiden door losbandigheid en dwaling! Met jouw blinde sluwheid, vergelijkbaar met Dadjdjal, die slechts één ziend oog heeft, heb jij de mensheid in deze helse staat gebracht. Nadien heb je ingezien dat dit een ongeneeslijke ziekte met zich meebrengt. Deze ziekte doet de mensheid van het hoogste niveau naar het laagste niveau afdalen en verlaagt haar tot het niveau van de meest primitieve diersoorten.