Geloofswaarheden: Verkenningen & Reflecties

O verdorven Europa! Enkele van je bedorven en ongefundeerde opvattingen omvatten het idee dat, van de grootste engel tot de kleinste vis, elk levend wezen zichzelf bezit, zich inspant voor zijn eigen belang en zich inzet voor zijn eigen plezier. Volgens dit idee bezit elk levend wezen een inherent recht op leven, waarbij de drijfveer en levensdoel alleen bestaan uit leven en het streven naar een voortbestaan.

Maar in tegenstelling tot jouw onjuiste denkwijze, heerst er in werkelijkheid een solidariteitsprincipe, dat onder de principes aangaande de vrijgevigheid van de vrijgevige Schepper valt, waaraan alle schepselen in het universum zich met absolute gehoorzaamheid onderwerpen. Volgens dit universele principe komen planten dieren te hulp en doen dieren hetzelfde voor mensen. De manifestaties van genade en vrijgevigheid die voortvloeien uit dit principe beschouw jij als een strijd. Als gevolg daarvan ben je tot de onredelijke conclusie gekomen dat het leven een strijd is.

Nu vragen we je hoe voedingsstoffen, die zich uiterst ijverig inzetten om lichaamscellen te voeden, wat in werkelijkheid onder de manifestatie van dat solidariteitsprincipe valt, eigenlijk als een strijd kunnen worden beschouwd. Op welke manier kan dit als een confrontatie worden geïnterpreteerd? Deze toegewijde hulpverlening is eerder een uiting van solidariteit die wordt bevolen door een vrijgevige Heer.

Bovendien beweer je met een ongegronde basis dat elk wezen zichzelf bezit. Een duidelijk bewijs voor het feit dat niets of niemand zichzelf bezit is echter het volgende: