Geloofswaarheden: Verkenningen & Reflecties

Een voorbeeld hiervan is een tuinier die, doordat hij het waterkanaal van een tuin niet opent, wordt beschouwd als de oorzaak van de uitdroging van de tuin en het ontbreken van gunsten. Aan de andere kant is het ontstaan van gunsten in die tuin niet uitsluitend gebonden aan de taak van de tuinier; het is eerder ook afhankelijk van talloze andere voorwaarden en komen ze tot stand door de macht en wil van de Heer, die de werkelijke oorzaak ervan zijn. 

Begrijp nu dus hoe ongegrond deze misleiding is en zie in hoe misplaatst degenen die veel belang hechten aan schijnbare oorzaken handelen.

Het is belangrijk te weten dat ‘iqtirān’ iets anders is dan de werkelijke oorzaak. Als een gunst via een persoon tot je komt, wordt diens intentie beschouwd als samenhang met de gunst, maar niet als de werkelijke oorzaak ervan. De werkelijke oorzaak is de genade van Allah. Het is een feit dat de gunst niet tot je zou komen als die persoon geen intentie zou hebben om je te begunstigen. Dat zou dan de reden zijn voor het niet ontstaan van die gunst. Echter, gebaseerd op de bovenstaande verklaringen is de desbetreffende intentie niet meer dan een van de vele voorwaarden en kan het geen werkelijke oorzaak zijn voor die gunst.

Bijvoorbeeld, enkele broeders onder de Risale-i Nur studenten, zoals Hüsrev en Re’fet, hebben als begunstiging van Allah zeer veel geprofiteerd van de waarheden van de Koran. Ze verwarden echter iqtirān met de werkelijke oorzaak en koesterden ten onrechte veel positieve gedachten jegens mij. Het was echter niets anders dan wat Allah gelijktijdig tot stand heeft gebracht, namelijk de gunst waarmee ze van de waarheden van de Koran hebben geprofiteerd en de gunst waarmee ik deze waarheden heb uiteengezet.