Het Huwelijk van de Profeet (saw) met Zeyneb (ra)

Volgens het begrip van één bevolkingsniveau betekent het bovenstaande vers in samenhang met een betrouwbare hadith dat Zeyd (ra), de bediende van Rasūl-i Ekram Aleyhissalāt Wesselām en degene die door de Profeet (saw) met ‘mijn zoon’ werd aangesproken, vaststelde dat zijn waardige echtgenote ten opzichte van hemzelf niet van gelijkwaardige afkomst was. Hierop heeft hij op een scheiding aangedrongen. Dat wil zeggen dat Zeyneb (ra) naar zijn inzicht, geheel anders van hijzelf, van een edel karakter was en geboren was om de echtgenote van een profeet te zijn. En aangezien hij, als haar echtgenoot, haar van aard niet als gelijkwaardig aan zichzelf beschouwde en dat als zodanig aanvoelde, hetgeen uiteindelijk tot onverdraagbaarheid tussen hen leidde, scheidde hij zichzelf van haar. Op bevel van Allah nam Rasūl-i Ekram Aleyhissalāt Wesselām haar tot zich. Dit wordt weergegeven in het vers

زَوَّجْنَاكَهَا

hetgeen betekent dat deze huwelijksvoltrekking op basis van een hemels verdrag een buitengewone, boven iedere traditie staande, tot dan toe nog niet vertoonde handeling was en alleen krachtens goddelijke bepaling tot stand was gekomen. De Rasūl-i Ekram Aleyhissalāt Wesselām volgde niets anders dan de uitspraak van het goddelijke oordeel, hij was verplicht zich aan Hem te onderwerpen. Het huwelijk kwam niet voort uit de verlangens van zijn nefs of uit het vuur van zijn hartstocht.