Het Huwelijk van de Profeet (saw) met Zeyneb (ra)

Wat deze uitspraak als het goddelijke oordeel betreft, wijst het eerbiedwaardige vers

لِكَىْ لاَ يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِى اَزْواَجِ اَدْعِياَۤئِهِمْ Opdat het voor de gelovigen geen belemmerende factor zou zijn ten opzichte van de vrouwen van hun aangenomen zonen, wanneer deze van hen zijn gescheiden. – De Koran 33:37

dat een belangrijk oordeel van de islamitische wetgeving, welke een grondslag van algemene betekenis en een algemeen geldige aangelegenheid als inhoud heeft, erop dat in het geval waar een oudere tot één van de jongeren ‘mijn zoon’ zegt, er hier geen sprake is van een geval zoals bij ‘zihar’, dus een man die tot zijn vrouw zegt: ‘Jij bent als mijn moeder’, op grond waarvan zijn vrouw voor hem haramVerboden. wordt en zijn rechtspositie ten aanzien van haar is gewijzigd. Zoals de senioren op vaderlijke wijze naar hun volgelingen kijken, ligt het binnen het bereik van de opdrachten van boodschappers om hun gemeenschappen op vaderlijke wijze te bekijken en aan te spreken. Zou het dan soms in overeenstemming met hun menselijke identiteit ongepast voor hen zijn te midden van hen een vrouw te huwen?