Soefisme: De Weg van Welāya

Inderdaad, op basis van dit feit komt het voor dat mensen die dit niveau of een schaduw ervan bereiken, zich veronderstellen bekende personen als Khidr, Mehdī of Qutb-i Azam te zijn. Indien de nefs van een dergelijke persoon geen verlangen naar rang en aanzien heeft, dan zal hij aan deze veronderstelling niet ten prooi vallen. Zijn excessieve veronderstelling wordt als een bedwelmende toestand beoordeeld, waarvoor hij wellicht zelf nog niet eens verantwoordelijk is. Echter, indien zijn nefs in het geheim wel naar rang en aanzien verlangt en indien hij door zijn egoïsme wordt overwonnen, dan zal hij hiermee de dankbetuiging achterwege laten en in hoogmoedigheid belanden, hij zal zelfs trede voor trede tot zelfingenomenheid vallen. Hij zal tenslotte of tot waanzin vervallen of van istiqāma afdwalen. Immers, hij stelt zich de grote ewliyā’s als zijn gelijken voor, en raakt uiteindelijk al zijn respect en al zijn positieve meningen over hen kwijt. In welke mate hij dan ook hoogmoedig is, hij doorziet toch zijn eigen fouten. Echter, omdat hij zich op hun niveau ziet, beschouwt hij die geweldige personen net zoals zichzelf foutief. Zelfs zijn respect voor de profeten begint dan te tanen, te wankelen en te verminderen.