Soefisme: De Weg van Welāya

De derde: een gedeelte van de soefi’s dat dweperig haar tarīqa aanhangt, geeft de voorkeur aan de zikr van haar tarīqa boven die van de sunna. Terwijl zij geen belang schenkt aan de sunna en deze niet noodzakelijk acht, gaat zij door met het verrichten van haar zikr. Op deze wijze wordt zij nalatig in het volgen van de principes van de sharia en tuimelt zij derhalve in de afgrond.

 

Zoals in vele Woorden is bewezen, hebben sommige muhaqqiqīn te midden van de soefi’s, zoals Imam-i Ghazālī en Imam-i Rabbānī, het volgende gezegd: “De graad van acceptatie bij Allah die door het volgen van één enkele sunna wordt bereikt, kan door het verrichten van honderd rituelen die aan een tarīqa toebehoren niet bereikt worden. Inderdaad, zoals één fard superieur is aan duizend sunna, zo is eveneens één enkele sunna superieur aan duizend rituelen van een tarīqa.” 

 

De vierde: enkele extremisten onder de soefi’s beschouwen ilhāmāt als wahy en vallen zo in de afgrond. In Het Twaalfde Woord en in Het Vijfentwintigste Woord, over de wonderbaarlijkheid van de Koran, is met onweerlegbare zekerheid bewezen hoe verheven, hoe alomvattend en hoe heilig een wahy en hoe dof en op zich staand ilhāmāt vergeleken daarmee is.