Soefisme: De Weg van Welāya

Bovendien is deze weg de grote weg die nog omvattender is. Immers, deze weg noodzaakt de mens niet om

لاَ مَوْجُودَ اِلاَّ هُوَ

te zeggen en het bestaan van de schepping te verloochenen, teneinde constant met een vorm van bewustzijn te leven waarbij hij zich altijd onder de heerschappij van Allah bevindt, zoals bij wahdetul-wudjūd wel het geval is. Of hij dient niet

لاَ مَشْهُودَ اِلاَّ هُوَ

te zeggen en zich in te beelden dat de wereld tot de greep van de absolute vergetelheid is veroordeeld, teneinde constant met een vorm van bewustzijn te leven waarbij hij zich altijd onder de heerschappij van Allah bevindt, zoals bij wahdetush-shuhūd wel het geval is. 

 

Aangezien de Koran het bestaan van de schepping openlijk verkondigt, benadert onze weg de schepping op de volgende wijze:

 

De mens ontbindt alle bestaansvormen van het verrichten van werkzaamheden voor eigen rekening en stelt deze in dienst van Fātir-i zul-Djelāl. Hij toont de gehele schepping als een verschijningsplaats die als een spiegel voor esmā-ul husnā, de schone namen van Allah, dient. Hij bekijkt de gehele schepping met manā-yi harfī en vrijwaart zich zodoende voor godvergetelheid. Hij verwerft zich een vorm van bewustzijn waarbij hij zich altijd onder de heerschappij van Allah bevindt en hij vindt in ieder schepping een weg die hem naar Allah de Rechtvaardige leidt. Dus, deze weg laat de mens de schepping niet met manā-yi ismī bekijken.