Geloofswaarheden: Verkenningen & Reflecties

De tweede kwestie

 

Aanbidding is verbonden aan het bevel van Allah en Zijn welbehagen. Met andere woorden, aanbidding wordt uitgevoerd omdat het een bevel van Allah is, met als doel Zijn tevredenheid te verkrijgen. De vruchten en voordelen ervan worden gerealiseerd in het hiernamaals. Echter, zolang wereldse voordelen en vruchten niet het primaire doel zijn en onbedoeld vanzelf voortkomen, zijn ze niet in strijd met dienaarschap. Misschien zijn ze zelfs bedoeld om de zwakkeren te motiveren en aan te moedigen. Als die vruchten en voordelen het hoofddoel, of zelfs een deel van het hoofddoel, zouden zijn voor de aanbidding, de ewrād of de zikr, maakt dat desbetreffende aanbidding gedeeltelijk ongeldig. Het kan zelfs de verdienstelijke aanbidding volledig tenietdoen, waardoor deze totaal geen resultaat oplevert.

 

Dus, degenen die onachtzaam zijn voor deze waarheid, verrichten de ewrād van Sjeik Naqshbandī, die honderd vruchten en voordelen oplevert, of Djewshenul-Kebīr, die duizend voordelen oplevert, met als hoofddoel om enkele voordelen ervan te verkrijgen. Echter verkrijgen zij deze voordelen niet, noch zullen zij die verkrijgen, noch bezitten zij het recht om ze te verkrijgen. Want desbetreffende voordelen kunnen niet het primaire doel zijn van die ewrād, en degene die deze verricht, kan die voordelen niet als zijn hoofddoel beschouwen in het verrichten ervan. Ze worden echter geschonken als een geschenk van Allah indien deze met een oprechte intentie, alleen omwille van Allah, worden verricht. Wanneer deze voordelen begeerd worden, zal oprechtheid enigszins ondermijnd worden. Dit kan er zelfs toe leiden dat deze ewrād niet langer onder aanbidding valt en haar waarde volledig verliest.

 

Het is echter wel zo dat zwakke mensen behoefte hebben aan motivatie en aanmoediging voor de verrichting van dergelijk profijtelijke ewrād. Als iemand door die voordelen gemotiveerd raakt en die ewrād alleen omwille van Allah, voor het hiernamaals verricht, kan het geen kwaad en is het zelfs aanvaardbaar. 

 

Omdat deze wijsheid door velen niet begrepen wordt, bereiken velen niet de voordelen van dergelijke ewrād die door aqtāb’s en selef-i salihīn worden overgeleverd. Bijgevolg twijfelen ze aan de waarde van zowel deze ewrād als degenen die deze voordelen overleveren. Soms gaan ze zelfs zo ver dat ze hun waarde ontkennen.