Het Geloof en de Mens

De toestand van degene die tewekkul toont en degene die geen tewekkul toont, kun je aan de hand van het volgende verhaal begrijpen:

Eens waren er twee mannen die op hun rug en op hun hoofd zware lasten droegen. Ze haalden kaartjes voor een reis op een groot schip en begaven zich aan boord. Zodra ze aan boord waren, legde een van hen zijn bagage op het dek neer, ging erop zitten en genoot van het uitzicht. De andere man was dwaas en hoogmoedig en legde daardoor zijn lading niet neer.

Iemand zei tegen hem: “Leg je bagage neer en maak het jezelf gemakkelijk.”

Hij zei: “Nee, ik leg mijn bagage niet neer, anders kan ik haar kwijt raken. Ik ben sterk genoeg om mijn spullen op mijn rug en op mijn hoofd te dragen.”

Hierop zei de wijze man: “Wij bevinden ons op een veilig schip van een sultan dat veel sterker is dan jij; het kan jouw spullen veel beter dan jij beschermen. Straks word je duizelig en val je met jouw lading overboord. Naarmate de tijd verstrijkt, zal jouw kracht verzwakken. Je zwakke rug en je onredelijke hoofd zullen de aldoor toenemende lasten uiteindelijk niet meer kunnen dragen. En als de kapitein jou in deze toestand ziet, zal hij je als een dwaas bestempelen. In dit geval zal hij je of van zijn schip verwijderen of gevangen laten nemen, omdat hij zal denken dat je zijn schip beledigt en met hem en zijn bemanningen de spot drijft. Bovendien zal je met je hooghartigheid, arrogantie en gemaaktheid waarmee je in de ogen van opmerkzame mensen jouw zwakheid, machteloosheid en vernedering bekendmaakt, jezelf tegenover iedereen helemaal tot onderwerp van bespotting maken. Iedereen zal je uitlachen.”