Het Grootste Teken

Vervolgens verheft de reiziger zijn hoofd en kijkt naar de hemel met de wens zijn īmān nog meer te versterken en in zijn kennis omtrent Allah nog verder voort te schrijden. Immers, de reiziger is zich ervan bewust dat muhabbetullāh, welke vanuit marifetullāh en het geloven in Allah afkomstig is, de meest belangrijke en geweldige bron vormt voor de vervolmaking van de mens. En hij zegt tegen zijn eigen verstand: 

 

“Aangezien het leven het meest waardevolle juweel is binnen het gehele bestaan en de gehele schepping ten dienste van het leven wordt gesteld, en aangezien de met een ziel begaafde wezens de meest kostbare zijn te midden van alle levende wezens, en aangezien de bewustzijn dragende wezens de meest kostbare zijn onder de met een ziel begaafde wezens, en aangezien elke eeuw en elk jaar de aardbol wordt geleegd en weer wordt gevuld, teneinde deze meest kostbare wezens voortdurend in aantal te laten toenemen, kan er met een onbetwistbare zekerheid gezegd worden dat er zich in de geweldige en prachtige hemel daartoe geschikte, met een ziel begaafde, bewustzijn dragende en over leven beschikkende inwoners bevinden. Immers, gebeurtenissen die betrekking hebben op het zien van en het spreken met engelen, zoals de verschijning van Djibrīl (as) naast Muhammed (saw) in aanwezigheid van de ashāb, worden in de vorm van tewātur al sinds de oude tijden overgeleverd. Aangezien dit zo is, zou ik met de bewoners van de hemelen willen spreken en de Schepper van het universum via hen willen leren kennen. Immers, hun uitspraken omtrent de Schepper van het universum zijn de meest belangrijke.”