Het Grootste Teken

Vervolgens wenst de enthousiaste en nieuwsgierige reiziger, nadat hij middels de toespraken en de hoedanigheden van de groeperingen binnen ālem-i shehāda is onderwezen, met een onderzoekende instelling door ālem-i ghaib en ālem-i berzkah heen te reizen, teneinde de waarheid waar hij naar verlangt te kunnen bereiken. Nadien opent zich voor hem een poort waar rechtgeleide en verlichte verstanden en standvastige en lumineuze harten zich bevinden die als een kern voor de mens, de vrucht van het universum, functioneren en die ondanks hun geringe fysieke afmetingen zich spiritueel kunnen uitbreiden alsof ze de gehele kosmos kunnen omvatten. De reiziger kijkt en ziet dat zij tussen ālem-i ghaib en ālem-i shehāda als een tussenrijk dienen, waarin het contact tussen deze twee werelden via hen worden verwezenlijkt. Hierop wendt hij zich tot zijn eigen verstand en hart en zegt het volgende: 

 

“Kom, de weg die naar de waarheid leidt is via deze poort korter. In tegenstelling tot de voorafgaande lessen die middels verbale uitingen zijn onderwezen, dienen we onze les uit het bestuderen van hun hoedanigheden en eigenschappen te halen die vanuit hun īmān voortkomen.” Dan bezint hij zich hierover en neemt hij het volgende waar: