Het Grootste Teken

Vervolgens aanschouwt de reiziger, die met zijn verstand en hart reist, nauwlettend ālem-i ghaib, hij kijkt nieuwsgierig naar de poort van deze wereld en denkt bij zichzelf: “Wat heeft ālem-i ghaib te zeggen?”

 

Het schijnt hem toe dat het duidelijk begrepen dient te worden dat achter de sluier van het verborgene zich Degene bevindt Die Zichzelf, op een manier krachtiger dan spraak, in deze ālem-i shehāda via talloze verfijnde sierlijke scheppingen vol kunstzinnigheid kenbaar maakt, Die Zichzelf via de oneindig vele smaakvolle en versierde gunsten geliefd maakt en Die Zijn verborgen volmaaktheid via de ontelbare wonderlijke, prachtig gemaakte kunstwerken bekend maakt. Aangezien de Schepper Zich op een dergelijke manier bekend en geliefd maakt, zal Hij Zichzelf zeer zeker eveneens middels spraak bekend en geliefd maken. 

 

Hiermee beseft de reiziger dat binnen ālem-i ghaib de Schepper door middel van Zijn spraak gekend dient te worden. Vervolgens treedt de reiziger met zijn hart die wereld binnen en aanschouwt met het oog van zijn verstand het volgende: