Het Grootste Teken

Op het moment dat het bevel wordt gegeven om te regenen, vullen zij de atmosfeer binnen een uur, of zelfs binnen enkele minuten, en staan gereed alsof zij op nadere bevelen van hun commandant wachten.

Vervolgens kijkt de reiziger naar de wind in de atmosfeer en ziet dat aan de luchtdeeltjes vele talrijke taken worden toegewezen. Het is alsof de levenloze luchtdeeltjes in de atmosfeer de bevelen en de opdrachten van de Sultan van het universum aanhoren, begrijpen en op een volmaakte wijze, met behulp van Zijn macht, zonder ook maar een opdracht over te slaan, in welgeordendheid uitvoeren. Bovendien ziet hij dat de luchtdeeltjes bij vele universele taken, zoals bij het voorzien van zuurstof aan alle levende wezens, bij het overbrengen van warmte, licht, elektriciteit en geluid die voor elk levend wezen van belang zijn en bij het bestuiven van planten, door een verborgen hand zeer bewust en wijs het leven dienend tewerk worden gesteld.

Vervolgens neemt de reiziger de regen in beschouwing en ziet dat aan deze subtiele, heldere, zoete regendruppels, die vanuit het niets worden geschonken, vele bevorderlijke taken zijn toegekend. Het is alsof de barmhartigheid van Allah zelf vorm heeft aangenomen en vanuit Zijn verheven schatkamer in de gedaante van regendruppels naar beneden stroomt. Het is vanwege dit feit dat men de regen als ‘rahma’ (barmhartigheid) heeft aangeduid.

Vervolgens kijkt de reiziger naar de bliksemflitsen, luistert naar de donderslagen en ziet dat deze met buitengewone, verbazingwekkende taken tewerk worden gesteld. Terwijl hij zijn ogen van alles afwendt en zich tot zijn eigen verstand richt, zegt hij het volgende: