Het Grootste Teken

“Deze levenloze en bewusteloze wolken, die op verstrooide katoenbollen lijken, hebben geen kennis over ons en schieten ons niet te hulp vanuit hun mededogen. Ze kunnen niet tevoorschijn komen en weer verdwijnen zonder een bevel daartoe te hebben ontvangen. Veeleer handelen zij volgens de meest machtige en genadevolle Bevelhebber, zodanig dat zij verdwijnen zonder een spoor achter te laten en dan plotseling weer verschijnen om te beginnen met werken. En van tijd tot tijd vullen en legen zij de atmosfeer met het bevel en met de macht van een Sultan, die zeer actief, verheven, prachtig en majestueus is. En Hij stelt de lucht als een geschrift in dienst waarop Hij de activiteiten en de schepselen op een doelmatige manier schrijft en verwijdert en waarop Hij de exemplaren van de wereldondergang en de wederopstanding toont. En via het beheer en het bestuur van Hākim-i MudebbirAllah, de Heerser over alles en iedereen Die alles doelgericht beheert., Die een zeer vrijgevige en edelmoedige Verzorger is, bestijgen de wolken de wind, doen de bergengrote inhoud aan regen daarop varen en haasten zich in het bieden van hulp aan de behoeftigen. Het lijkt alsof de wolken vanuit mededogen huilend om hen regenen. Hun tranen brengen de bloemen tot glimlachen, verkoelen de roosterende hitte van de zon, besproeien de tuinen met water en reinigen het aangezicht van de aarde.”