Het Grootste Teken

De vierde waarheid: de eigenschap om te spreken, welke een essentieel vereiste en een verlichtende manifestatie van zowel kennis als leven is, zal noodzakelijkerwijs in een alomvattende en eeuwige vorm aangetroffen worden bij Degene Wiens kennis alomvattend en Wiens leven eeuwig is.

De vijfde waarheid: op basis van het feit dat Zijn schepselen het meest geliefd, liefhebbend en zich bekommerend zijn, het meest behoefte hebben aan een steunpunt en de meest krachtige verlangens hebben hun Heer te vinden, is het een vereiste van Zijn goddelijkheid om Zijn eigen bestaan via woorden aan Zijn schepselen te verkondigen, schepselen die Hij met machteloosheid en verlangens, behoeftigheid en behoeftes, liefde en aanbidding en met een gevoel van bezorgdheid aangaande de toekomst heeft voorzien.

Inderdaad, de reiziger begrijpt dat de getuigenis van de unanimiteit in de openbaringen voor het bestaan en de eenheid van Wādjibul-Wudjūd een nog sterker bewijs vormt dan de getuigenis van de zonnestralen die van het bestaan van de zon getuigen. Immers, deze openbaringen bevatten het woord van Allah de Barmhartige, de Feilloze, Die aan niemand en niets behoeftig is, terwijl iedereen en alles wel behoeftig is aan Hem, waarin Hij overeenkomstig met het intellect en het begripsvermogen van de aangesprokenen spreekt, de smeekbedes en de verlangens van de gelovigen beantwoordt en Zichzelf bekendmaakt.

Vervolgens richt de reiziger zijn blik op ilhāmāt en ziet dat betrouwbare ilhāmāt inderdaad in een aantal opzichten op wahy lijken en een vorm van goddelijke woordvoering inhouden. Echter, er zijn twee verschillen:

50 van 167