Het Grootste Teken
Hij beeldde zich in dat hij zich daar in het tijdperk voor de openbaring van de Koran bevond. Hij zag dat de gehele schepping zich op een verwaarloosde, duistere en levenloze wijze in een instabiele, vergankelijke wereld bevond die in een verlaten, grenzeloze ruimte doorreisde. Plotseling, toen dit vers aan hem door de Koran werd verkondigd, werd voor hem de volgende waarheid ontsluierd:
Dit vers ontsluiert de sluier over het universum en over het aangezicht van de aarde en het brengt aan het licht dat dit pre-eeuwige en voortdurende decreet de gehele bewustzijn dragende schepping onderwijst en vertoont dat dit universum op een geweldige moskee lijkt waarin alle schepselen, in het bijzonder de hemelen en de aarde, in een levendige zikrEen religieus ritueel binnen de islam, het gedenken van Allah waarbij een woord of korte zin langdurig wordt herhaald. zijn verzonken en vol vreugde en voldoening hun functies vervullen.
En terwijl deze reiziger het genot van zijn balāghaDe kunst om mooie woorden te spreken die overeenkomt met de omstandigheden en hoedanigheden van de mensen tegen wie wordt gesproken; eloquentie, welsprekendheid ervaart en de andere verzen met dit vers vergelijkt, begrijpt hij één wijsheid uit de duizenden waarom de balāghaDe kunst om mooie woorden te spreken die overeenkomt met de omstandigheden en hoedanigheden van de mensen tegen wie wordt gesproken; eloquentie, welsprekendheid van de Koran de halve wereldbol en een vijfde gedeelte van de mensheid omvat en waarom zijn geweldige heerschappij al veertien eeuwenlang zonder enige onderbreking voortduurt.
Het vierde punt: de woorden van de Koran zijn dermate bijzonder dat de recitatie ervan nooit tot verveling leidt, terwijl de herhaling van zelfs de meest aangename zaken de mens vermoeit. Inderdaad, vanaf de vroegste tijden wordt door iedereen geaccepteerd en is het zelfs spreekwoordelijk geworden dat de herhaalde recitatie van de Koran de aangenaamheid ervan laat toenemen bij degenen wiens harten niet bedorven zijn.