Het Grootste Teken

“Kom op, vooruit! Teneinde te midden van de oneindig vele treden nog een andere trede van de īmān te kunnen bereiken, dienen wij het universum als geheel te raadplegen en te luisteren naar wat zij te zeggen heeft. Dat wil zeggen dat we de onderwijzingen die we tot nu toe van haar onderdelen hebben ondervonden moeten vervolmaken en verlichten.” Hij kijkt door de wijde en veelomvattende telescoop van de Koran en ziet het volgende: 

 

Dit universum is zo betekenisvol en zo welgeordend dat zij als een boek van es-Subhān, een Koran van er-Rab, een versierd paleis van es-Samed en als een welgeordende stad van er-Rahmān beschouwd wordt. Alle soera’s, verzen en woorden, zelfs alle letters, paragrafen, zinsdelen, bladzijden en regels van dat boek (het universum) verwijzen door middel van hun constante betekenisvolle verdwijningen en verschijningen, hun doelmatige veranderingen en wijzigingen unaniem naar het bestaan van Alīm-i kulli shey, Qadīr-i kull-i shey, Naqqāsh-i zul-Djelāl, Kātib-i zul-Kemāl, Die alles op een volmaakte wijze sorteert en Die van ieder schepsel alles weet en de relatie van ieder schepsel met ieder ander schepsel kent.