Engel des Doods en Musa (as)

Ten tweede: indien het bij tegenstand en onenigheid in een discussie om een hadith gaat, dient men de soorten en de niveaus van de ehādīth en de gradaties van de daarin verborgen, impliciete openbaringen en expressiewijzen van profetische redenaties te kennen. Voor de ondeskundigen is het niet geoorloofd om over een hadith te discussiëren waarvan de betekenis niet direct te begrijpen is. Eveneens is het niet gepast daarbij de superioriteit van het eigen standpunt als een soort advocaat ter rechtvaardiging ervan aan te voeren, zijn ego op te hemelen en dat boven de waarheid te verkiezen en daartoe naar bewijzen te zoeken.

Aangezien deze kwestie nu eenmaal is opengebroken en aanleiding tot een discussie is geworden en een negatieve uitwerking op de voorstellingswereld van het volk heeft, en aangezien nu eenmaal op onnodige en op negatieve wijze de aandacht op deze hadith wordt gericht en er vele dergelijke ehādīth bestaan, is het zeker noodzakelijk een betekenis ervan weer te geven die iedere vorm van twijfel uit de weg ruimt. Immers, indien mensen dergelijke ehādīth als mewdū’ beschouwen omdat zij deze niet kunnen begrijpen, treden zij een doodlopende weg in. Dat wil zeggen dat zij een weg openen die uiteindelijk uitloopt in het verloochenen van betrouwbare ehādīth. Echter, indien zij de letterlijke betekenis ervan als de ware betekenis zouden verkondigen, zouden zij de kritiek van afgedwaalde mensen krijgen en zou de hadith door hen als onzin beschouwd worden.