Engel des Doods en Musa (as)
De derde opvatting: zoals in het vierde principe van Het Negenentwintigste Woord duidelijk is gemaakt, bestaan er volgens ehādīthDe Islamitische overleveringen betreffende de handelingen en uitspraken van profeet Muhammed (saw). engelen met veertigduizend hoofden en met in elk van die hoofden veertigduizend tongen en hebben zij eveneens tachtigduizend ogen. En met iedere tong spreken zij veertigduizend lofprijzingen uit.
Inderdaad, er zijn engelen in ālem-i shehādaHet opofferen van eigen leven omwille van Allah.De wereld die wij kunnen aanschouwen, het universum. die verantwoordelijk zijn voor de verheerlijkingen van de schepselen in het spirituele rijk te representeren; zodoende dienen zij zonder twijfel zoveel tongen te hebben. Zo is ook bijvoorbeeld de aarde een schepsel dat Allah de Rechtvaardige verheerlijkt. Er bestaan op haar geen veertigduizend maar honderdduizenden soorten schepselen, vergelijkbaar met de bovenvermelde hoofden. Iedere soort heeft honderdduizenden individuen, vergelijkbaar met de bovenvermelde tongen, enzovoort. Dat houdt dus in dat de engel die met de aarde verantwoordelijk is, veertigduizend, zelfs honderdduizenden hoofden dient te hebben. En elk hoofd dient weer honderdduizenden tongen te hebben, enzovoort.
Op basis van deze opvatting heeft Azrāïl (as) voor ieder individu een afzonderlijk gezicht. Musa (as) heeft niet aan de ware gedaante van Azrāïl (as) of aan zijn essentiële zelf een klap gegeven, maar aan het oog van een gezicht dat de aandacht op zijn dood vestigde en dat zijn profeetschap wilde beëindigen. Hij sloeg teneinde zijn verantwoordelijkheid als profeet verder te kunnen behouden en voort te kunnen zetten, hetgeen niet als een belediging en ook niet als een terugwijzing ten opzichte van Azrāïl (as) gezien kan worden.