Sunna van de Profeet (saw)
Het vierde punt
Eens vond ik mezelf in een vreemde wereld, voortgekomen uit een gemoedstoestand die ontstond door het overdenken van de dood en het bevestigen van de stelling
اَلْمَوْتُ حَقٌّ De dood is een realiteit
en door de vergankelijkheid en het voorbijgaan van de wereld. Ik zag mezelf als een lijk, staande aan het hoofd van drie enorme lijken:
De eerste: ik beschouwde alle overleden levende wezens, met wie ik tijdens mijn leven een band had, gezamenlijk als één geheel lijk, en ik fungeerde als een soort grafsteen aan het hoofd ervan.
De tweede: ik beschouwde de aardbol als een begraafplaats, met alle overleden schepselen waarmee de mensheid verbonden was, gezamenlijk als één geheel lijk erin. Onze eeuw fungeerde als een soort grafsteen aan het hoofd ervan, en ik ervoer mezelf als een snel uitwisbare stip of een spoedig stervende mier op die grafsteen.
De derde: aangezien de dood van de wereld zal plaatsvinden tijdens de ondergang ervan, leek het voor mijn ogen alsof het nu al heeft plaatsgevonden. Ik verkeerde in een verwondering en verbazingwekkende toestand toen ik het sterfuur en de dood ervan aanschouwde. Ook zag ik dat mijn eigen overlijden, dat mij onvermijdelijk te wachten staat, op dat moment plaatsvond. Ik besefte dat tijdens mijn sterven alle schepselen en mijn geliefden zich van me afkeerden en me in eenzaamheid achterlieten. Mijn ziel werd geleid naar de eeuwige toekomst die zich voordeed als een grenzeloze oceaan. Iedereen zou willens of onwillens in die oceaan worden geworpen. In die vreemde en droevige gemoedstoestand waarin ik verkeerde, zocht ik steun in mijn geloof en de Koran. Het vers
فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِىَ اللّٰهُ لاَ اِلٰهَ اِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ En als zij zich van jou afwenden, zeg dan: “Allah is voldoende voor mij, er is geen god dan Hij. Op Hem vertrouw ik en Hij is de Heer van de machtige Troon.” – De Koran 9:129
kwam mij te hulp en fungeerde als een vertrouwd en veilig schip. Op dat moment besefte ik dat de impliciete betekenis van dit vers mij troost bood, waardoor ik geruststelling ondervond.