De Koran Boven Filosofie

Vervolgens liet de heerser dit prachtige en versierde exemplaar van de Koran zien aan zowel een buitenlandse filosoof als een moslimgeleerde. Hij beval hen om een werk te schrijven over de wijsheid ervan, zowel om hen te testen als om hen te belonen.

Eerst schreef de filosoof, en daarna de geleerde, elk een werk over dit exemplaar van de Koran. Maar het werk van de filosoof gaat alleen over de patronen van de letters, hun onderlinge relaties, hun posities, de eigenschappen van hun materialen en de definities ervan, en heeft geen betrekking op de betekenis, omdat die vreemde man het Arabische schrift helemaal niet kan lezen. Sterker nog, hij weet niet dat deze versierde Koran een boek is dat betekenis uitdrukt. Misschien bekijkt hij het als een antiek kunstwerk, aangezien hij geen Arabisch leest. Toch is hij een zeer goede ingenieur, een uitstekende tekenaar, een bekwame scheikundige en een deskundige in edelstenen. Zo schreef deze man zijn werk in overeenstemming met zijn vaardigheden.

Maar de moslimgeleerde begreep direct dat dit de Wijze Koran was, het Boek van Openbaring. Daarom hechtte deze rechtvaardige persoon geen belang aan de uiterlijke versieringen, noch hield hij zich bezig met de patronen van de letters. Integendeel was hij bezig met iets dat veel verhevener, waardevoller, verfijnder, edeler, nuttiger en vollediger was dan hetgeen waarmee de andere man zich had beziggehouden. In zijn werk sprak hij over de heilige waarheden en geheimen van de Koran die met de versierde letters worden verkondigd, en schreef hij een prachtige en diepgaande uitleg ervan.