Ashāb: Metgezellen van de Profeet (saw)
Tweede Aspect
Het niveau dat de ashābMetgezellen van de Profeet (saw) hebben bereikt in hun nabijheid tot Allah, is niet te evenaren via het pad van welāyaDe spirituele toestand van degene die hoge spirituele niveaus heeft bereikt.. Immers, Allah is ons oneindig nabij – meer dan wat dan ook – terwijl wij ten opzichte van Hem oneindig ver verwijderd zijn. De nabijheid tot Allah kan op twee manieren verkregen worden:
De eerste manier is door het ontvouwen van aqrabiyyet-i ilāhiyyaDe nabijheid van Allah aan Zijn dienaren.. Dit is de nabijheid die via profeetschap is bereikt. Dankzij hun directe omgang met de Profeet (saw) en hun deelname aan zijn erfenis werden de ashābMetgezellen van de Profeet (saw) deelachtig aan het geheim achter deze nabijheid.
De tweede manier is door het ontvouwen van qurbiyyet-i ilāhiyyaDe nabijheid van de dienaren aan Allah., waarbij wij – vanuit onze afstand tot Allah – stap voor stap tot Hem naderen via spirituele opstijging. Op deze wijze verkrijgen we een bepaalde mate van nabijheid. De meeste spirituele opstijgingen binnen het pad van welāyaDe spirituele toestand van degene die hoge spirituele niveaus heeft bereikt. verlopen op deze manier, evenals de spirituele reizen, zowel de innerlijke (enfoesī) als de uiterlijke (āfāqī) zoektocht.
De eerste manier van nabijheid is een puur geschenk van Allah en geen resultaat van menselijke inspanning. Zij is een bijzondere goddelijke gunst en een uiting van Zijn liefde. Deze weg is kort, maar krachtig, zeer verheven, zuiver en zonder tussenkomst van schaduwen.
De tweede manier daarentegen is het resultaat van menselijke inspanning. Zij is lang en omgeven door vele sluiers en schaduwen. Hoewel zich daarbij wonderlijke spirituele ervaringen kunnen voordoen, bereikt zij qua waarde en nabijheid niet het niveau van de eerste.
Bijvoorbeeld, stel dat je gisteren wilt bereiken vanuit vandaag. Daarvoor zijn er twee wegen:
Bij de eerste weg stap je uit de stroom van de tijd en stijg je met een heilige kracht boven de tijd uit, waardoor je gisteren ervaart alsof het vandaag is.
Bij de tweede weg daarentegen reis je een heel jaar lang, doorloop je de volledige kringloop van de tijd, en kom je pas weer uit bij dezelfde dag als gisteren – maar zelfs dan kun je gisteren niet vasthouden; het ontglipt je opnieuw.
Zo zijn er ook twee manieren om van de uiterlijke (zahīr) naar de waarheid (haqīqaEen weg buiten soefisme waarmee men direct tot spirituele volmaaktheid wordt geleid.) over te gaan: