Boodschap voor de Zieken

Voorwaar, naar mijn overtuiging hebben deze twee vrienden van mij een verdienste gelijkwaardig aan de verdiensten van een tienjarig leven in taqwā verworven. Indien zij zich, zoals vele jongeren die op hun gezondheid en jeugdigheid vertrouwen, in onachtzaamheid en losbandigheid zouden storten en indien de dood hen precies te midden van de viezigheden van hun zonden zou overvallen, zouden zij van hun graven schorpioenenholen en slangenkuilen hebben gemaakt in plaats van schatkamers vol licht.

Aangezien ziektes dergelijke verdiensten kunnen opleveren, hoort men zich erover niet te beklagen. Hij dient daarentegen middels tewekkul, geduld en dankbetuiging op de genade van Allah te vertrouwen.

De veertiende remedie

O zieke wiens ogen zijn versluierd! Indien je zou weten wat voor een licht en wat voor een spiritueel oog bestaat onder de sluier die de ogen van een gelovige heeft bedekt, dan zou je “honderdduizendmaal dank aan mijn Rabb-i Rahīm” zeggen. Teneinde deze waarheid, die een helende balsem in zich herbergt, te verhelderen, zal ik een gebeurtenis aanhalen:

Mijn broeder Suleyman uit Barla, die mij zonder ook maar één keer te kwetsen acht jaar lang uiterst loyaal ten dienste heeft gestaan, had een tante. Op een dag had zij ten gevolge van een oogaandoening haar gezichtsvermogen verloren. Omdat deze vrome vrouw ten aanzien van mijn spiritualiteit vele goede gedachten over mij had gekoesterd, hield ze mij bij de deur van de moskee staande en zei: “Bid tot Allah, opdat ik weer kan zien.” Hierop heb ik de vroomheid van die gezegende vrouw tot voorspraak van mijn smeekbede gemaakt en smeekte ik: “O mijn Heer, open haar ogen ter ere van haar vroomheid.” Twee dagen later kwam er een oogarts uit Burdur en genas haar ogen, waarna zij veertig dagen later haar gezichtsvermogen weer verloor. Dit had mij enorm bedroefd en ik heb veel voor haar gebeden. Zij is immers veertig dagen later overleden. Moge Allah de smeekbede die ik voor haar ogen had verricht ten gunste van haar leven in het hiernamaals verhoren. Anders zou mijn smeekbede voor haar zeer misplaatst zijn. Moge Allah haar genade schenken. Op deze wijze heeft de overledene in plaats van veertig dagen met haar gevoelige en bejaarde ogen naar de bedroevende tuinen van Barla te kijken de mogelijkheid verworven om in haar graf veertigduizend dagen de tuinen van het paradijs te aanschouwen. Want haar īmān was sterk en haar vroomheid was intens.