De Wonderen van Muhammed (saw)

De rechtvaardigheidsgetrouwe ashāb zijn unaniem over het plaatsvinden ervan. Alle muhaqqiqīn te midden van de mufessirīn zijn unaniem in de uitleg van het vers

وَانْشَقَّ الْقَمَرُ

in de zin dat dit vers betrekking heeft op deze gebeurtenis. Alle muhaddisīn, die waarheidsgetrouwe overdragers van ehadith zijn, hebben het plaatsvinden ervan met zeer veel bewijsstukken uit verschillende bronnen, afkomstig van betrouwbare berichten, overgedragen. Alle ewliyā’s en alle waarheidsgetrouwe gelovigen, die met de toestemming van Allah bepaalde verborgen zaken kunnen ontdekken en die een ingeving in hun hart kunnen ontvangen, zijn getuige van deze gebeurtenis. De imams, die met betrekking tot geloofsleer vele verschillende opvattingen hebben, en de meest vooraanstaande geleerden bevestigen ook het plaatsvinden ervan. En de umma van Muhammed (saw), die volgens een betrouwbare overlevering over een dwaling nooit unaniem kan zijn, is overtuigd dat deze gebeurtenis heeft plaatsgevonden. Dit alles bewijst zonneklaar dat de splijting van de maan heeft plaatsgevonden.

 

De tot dusverre bewezen punten hebben gediend om de werkelijkheid van deze gebeurtenis te kunnen onderzoeken en om de tegenstanders tot zwijgen te brengen. De hiernavolgende zinnen zullen namens de waarheid en omwille van het geloof worden geschreven. De waarheid zegt het volgende: 

 

De laatste der profeten, de stralend verlichtende maan aan de hemel van profeetschap, is via de mirādj, zijn grootste wonder en zijn grootste kerama, welke in de welāyet van zijn dienaarschap bevinden, tot het niveau van mahbūbiyye verheven. Dat wil zeggen dat hij met zijn aardse lichaam in de hemelen is rondgeleid en zodoende zijn superioriteit en zijn titel ‘de geliefde van Allah’ aan de bewoners van de hemelen en van de verheven werelden is getoond, en op die manier heeft Allah zijn (saw) welāya bewezen.