Dankbaarheid & Hebzucht

Te midden van alle levensvormen is de mens degene die de grootste behoefte heeft aan verschillende vormen van levensonderhoud. Allah heeft de mens geschapen als een omvangrijke spiegel voor al Zijn namen, als een wonder van Zijn macht dat over het vermogen beschikt om de inhoud van de schatten van Zijn barmhartigheid te wegen en te leren kennen, en als een kalief op aarde die de werktuigen bezit om de verschijningen van al Zijn namen en alle fijnzinnigheden van Zijn kunstwerken op de weegschaal te leggen en te evalueren. Daarom heeft Hij de mens talloze behoeften gegeven en hem zowel materieel als spiritueel afhankelijk gemaakt van diverse vormen van levensonderhoud. En het middel dat een dergelijke mens naar ahsen-i takwīm kan leiden, is dankbaarheid. Indien hij geen dankbaarheid toont, zal hij afdalen naar esfel-i sāfilīn en een extreme vorm van onrecht begaan.

 

Kortom, het meest belangrijke principe te midden van de vier fundamentele principes die men leidt tot dienaarschap en om het geliefd zijn van Allah, is dankbaarheid. Deze vier basisprincipes zijn op de volgende wijze gedefinieerd:

 

“O mijn vriend, op het pad van machteloosheid dient men vier eigenschappen te tonen jegens Allah: absolute machteloosheid, absolute behoeftigheid, absolute geestdrift en absolute dankbaarheid.”

 

اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنَا مِنَ الشَّاكِرٖينَ بِرَحْمَتِكَ يَا اَرْحَمَ الرَّاحِمٖينَ

سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَٓا اِلَّا مَا عَلَّمْتَنَٓا اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلٖيمُ الْحَكٖيمُ

اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّمْ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ سَيِّدِ الشَّاكِرٖينَ وَ الْحَامِدٖينَ وَ عَلٰى اٰلِهٖ وَ صَحْبِهٖ اَجْمَعٖينَ اٰمٖينَ

وَ اٰخِرُ دَعْوٰيهُمْ اَنِ الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمٖينَ