DE NATUUR OF DE SCHEPPER

De Drieëntwintigste Flits

Hoewel deze verhandeling oorspronkelijk is geschreven als de Zestiende Notitie van de Zeventiende Flits, heeft het later, vanwege zijn belang, een zelfstandige status gekregen en is het de Drieëntwintigste Flits geworden. Het vernietigt het naturalistische atheïsme, zonder enige kans op heropleving, en verbrijzelt de fundamenten van ongeloof volledig.

Een herinnering

In deze notitie wordt met negen onmogelijkheden, die op zich weer minstens negentig onmogelijkheden bevatten, uiteengezet hoe ver verwijderd van het verstand, hoe zinloos en hoe ongegrond het ware gezicht is van het pad dat de naturalisten bewandelen. Om de uiteenzetting kort en bondig te houden, en omdat deze onmogelijkheden gedeeltelijk in diverse verhandelingen van de Risale-i Nur worden beschreven, zijn hierbij enkele stappen overgeslagen. Het komt bij mensen plotseling op hoe beroemde en vermeend intelligente filosofen zo'n helder bijgeloof accepteren en dat pad blijven volgen. Inderdaad, ze zijn er niet in geslaagd om de ware aard van hun weg te zien. Het ware gezicht van hun weg bestaat echter uit onredelijkheden, die tevens de vereisten ervan zijn. Ik ben bereid om aan degenen die eraan twijfelen met overtuigende en doorslaggevende argumenten in detail te bewijzen dat afschuwelijke, weerzinwekkende en onredelijke standpunten de vereisten van hun weg zijn, zoals uiteengezet aan het einde van elke onmogelijkheid.[1]

[1] Deze verhandeling werd geschreven als reactie op aanvallen op de Koran door mensen die alles wat ze vanwege hun verdorven geesten niet konden bevatten als bijgeloof bestempelen. Ze rechtvaardigen hun ongeloof met ‘de natuur’ en belasteren geloofswaarheden op een hoogst agressieve, hatelijke wijze. Hoewel de weg van de Risale-i Nur bekend staat om zijn mildheid, subtiliteit en hoffelijkheid, hebben deze aanvallen in mij sterke woede opgewekt, wat heeft geleid tot krachtige reacties.