33 Vensters naar het Bestaan van Allah

O jij sterrenkundige geleerde! Welke toevalligheid zou zich kunnen mengen in deze aangelegenheden? Welke oorzaak zou in staat zijn om dit te verwezenlijken? Welke krachten zouden hier zelfs maar dichtbij kunnen komen? Zeg het maar.

Zou een dergelijke Almachtige Sultan zijn eigen onmacht tonen door anderen in Zijn heerschappij te laten ingrijpen? Zou Hij het scheppen en beheer van de vruchten, resultaten en essentie van het universum, namelijk de levende wezens, overlaten aan anderen? Zou Hij iemand anders of iets anders toestaan zich in Zijn heerschappij te mengen?

Zou Hij vooral de mens, de meest alomvattende en volmaakte vrucht te midden van alle vruchten van het universum, de kalief van de aarde en de gast van die Sultan, Wiens namen in hem weerspiegeld worden, aan zijn lot overlaten?

Zou Hij hen aan de natuur en het toeval toevertrouwen en daarmee de glorie van Zijn heerschappij tenietdoen? En zou Hij de volmaaktheid van Zijn wijsheid laten vervallen?

Het Tweeëntwintigste Venster

اَلَمْ نَجْعَلِ اْلاَرْضَ مِهَادًا - والْجِبَالَ اَوْتَادًا - وَخَلَقْنَاكُمْ اَزْوَاجًا Hebben Wij de aarde niet tot een gespreid bed gemaakt? En de bergen tot pinnen? En Wij hebben jullie in paren geschapen. – De Koran 78: 6-8

فَانْظُرْ اِلٰۤى اٰثَارِ رَحْمَتِ اللّٰهِ كَيْفَ يُحْيى اْلاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا Kijk dan naar de sporen van de barmhartigheid van Allah, hoe Hij de aarde doet leven na haar dood.” – De Koran 30: 50

De aarde is als een hoofd met honderdduizend monden. En in elk van deze monden zijn er honderdduizend tongen. Elke tong heeft honderdduizend bewijzen die, vanuit vele perspectieven, getuigen van het noodzakelijke bestaan, de eenheid, de heilige eigenschappen en de schone namen van Zāt-i zul-DjelālAllah, de Majesteitelijke Heer Wiens grootheid en verhevenheid grenzeloos is., Die Wādjibul-WudjūdAllah, Wiens bestaan noodzakelijk en Wiens non-existentie onmogelijk is, Wāhid-i AhadAllah, Die één is en Wiens eenheid in alles zichtbaar is., de Almachtige en de Alwetende is.

Inderdaad, als we kijken naar de eerste schepping van de aarde, zien we dat uit een vloeibare, stromende substantie steen werd geschapen, en uit die steen werd aarde gemaakt. Als de aarde echter vloeibaar was gebleven, zou het niet geschikt zijn geweest voor bewoning. En als het na de overgang naar steen net zo hard als ijzer was gebleven, zou het niet bruikbaar zijn geweest. Aldus is datgene wat deze toestand aan de aarde heeft gegeven, de wijsheid van de Alwijze Schepper Die in de behoeften van haar bewoners voorziet. Daarna zijn bergen geplaatst als palen op de aardlagen, zodat de aardbevingen die voortkomen uit interne omwentelingen onder de aarde via de bergen kunnen ademen en tot rust komen, waardoor de grond niet uit balans raakt en zijn functie niet verliest. Ook beschermen de bergen de aarde tegen overstromingen door de zee.

Bovendien dienen ze als schatkamers voor de levensbenodigdheden van levende wezens, zuiveren ze de lucht en filteren ze schadelijke gassen, zodat ademhaling mogelijk is. Ze verzamelen en slaan water op en fungeren als oorsprong en bron voor andere grondstoffen die noodzakelijk zijn voor levende wezens. Deze situatie getuigt op een buitengewoon krachtige en standvastige wijze van het bestaan en de eenheid van de Almachtige, de Alwijze Barmhartige.