Ouderdom: Troostende Hopen

Plotseling openbaarde zich voor mij het geheim van het heilige vers:

 

كُلُّ شَىْءٍ هاَلِكٌ اِلاَّ وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

 

Dat vers deed mij zeggen:

 

يَا بَاقِۤى أَنْتَ الْبَاقِى - يَا بَاقِۤى أَنْتَ الْبَاقِى

 

en schonk mij ware troost.

 

Inderdaad, in die stille vallei, in die droevige toestand, zag ik door het geheim van dat heilige vers – zoals in de Elfde Flits wordt aangeduid – mijzelf staan bij drie grote begrafenissen.

 

De eerste begrafenis: ik zag mijzelf als een grafsteen boven de vijfenvijftig Saids die tot mijn vijfenvijftigste levensjaar waren gestorven en in het graf van mijn verleden begraven lagen.

 

De tweede begrafenis: ik zag mijzelf – als een levend wezen zo klein als een mier – staan op het gezicht van deze eeuw, die als een grafsteen lag aan het hoofd van de grote begrafenis van de mensheid, mijn soort, die sinds de tijd van Adem (as) is gestorven en in het graf van het verleden is begraven.

 

De derde begrafenis: in mijn verbeelding zag ik, alsof het voor mij gestalte kreeg, dat net zoals ieder jaar een reizende wereld sterft op het gezicht van de aarde, ook de grote wereld zelf eens zal sterven, overeenkomstig het geheim van dit vers.

 

Toen kwam de impliciete betekenis van het vers

 

فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِىَ اللّٰهُ لاَ اِلٰهَ اِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ

 

mij te hulp. Het verlichtte volledig de duisternis van het verdriet om Abdurrahmans overlijden en schonk mij ware troost en een onuitblusbaar licht.

 

Inderdaad, dit vers maakte mij duidelijk: Aangezien Allah bestaat, is Hij voor alles voldoende. Aangezien Hij eeuwig is, is Hij zeker toereikend. Eén enkele glimp van Zijn genade is waardevoller dan de hele wereld. Eén straal van Zijn licht schenkt geestelijk leven aan die drie grote begrafenissen en toont dat zij in werkelijkheid geen doden zijn, maar wezens die hun taak hebben volbracht en naar andere werelden zijn gegaan.

 

Aangezien de uitleg van dit geheim in de Derde Flits is uiteengezet, beperk ik mij hier tot het volgende:

 

De twee keer herhaalde woorden يَا بَاقِى أَنْتَ الْبَاقِى , die de betekenis weergeven van het vers كُلُّ شَىْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ , bevrijdden mij uit die uiterst pijnlijke en droevige toestand.